Soms kun je blij zijn om niks

Soms kun je blij zijn om niks

Soms kun je blij zijn om niks

Herken je dat: soms kun je zómaar om niks je goeie stemming kwijt zijn. Dan drijft een donkere bui je bewustzijn binnen zonder dat je dat wou, en zonder dat je je er bewust van was. Vaak om niks. Om iets onbenulligs. En soms kun je dan zómaar blij zijn om niks. En dat zijn dan van die mooooie gelúksmomenten.

Je bent je sok kwijt…en je víndt em… nog voordat je ging vloeken en, heel bijzonder:  zonder dat je moest zoeken. Je lievelingssok, die waarin je weer warme voeten krijgt wanneer die toch echt te koud geworden zijn. Of dat moment dat je nét nog, als bij verrassing, de zon zag schitteren in de weerschijn van de ramen van een gebouw waarvan je niet eens wist dat het daar ergens stond.. als goud.. net voordat ‘ie onderging, en je dacht ‘Huh… maar wát stáát daar dan… dat zóveel goud weerspiegelt…

Soms kun je blij zijn om niks. Het zit em in de kleine dingen. Altijd. Altijd weer. Eigenlijk nooit echt in de grote, zit het echte ware geluk. Steeds weer verwonder ik me daarover. En ook, steeds opnieuw, voel ik me dankbaar voor de momenten dat ik dat zié… mág zien. Nog in staat ben óm het te zien. Nog steeds levendig en alert genoeg, wákker genoeg, Godzijdank. Want het sluipt er zó makkelijk in, je verliest het zó makkelijk uit het oog, is mijn ervaring… die kostbare momenten, dat je zíet dat de zon ondergaat en weerspiegelt in góud.. En dát je die heerlijke warme sok vindt, wherever en waar dan ook, for God’s sake, want opnieuw: waar gáát het over: een sok! Hoezó zou die zaligmakend moeten, überhaupt kúnnen zijn! En blijkbaar toch: bestaan de échte geluksmomenten júist en zelfs misschien wel alléén daaruit.

Minimalisme. Geen maximale grootheden. Niks grootse bombarie. Oow heus, soms wel. Dat ook. Maar juist…dié kleine momenten. Dat vergeten biertje onderin de kast. Dat blik soep op de camping onderin je kofferbak, terwijl de winkels al dicht zijn. De opluchting die je kunt voelen als je dierbaren gezond zijn… als je éven dacht dat één van jullie besmet was en je met z’n allen in Covid caranthene moest. Dié kleine dingen.

Waar gáát het over.

Om geluk, simpelweg. Om Geluk met een hoofdletter. Daarover. Simpel. Geluk.

Sorry, the comment form is closed at this time.